βεζιρικός

-ή, -ό

αυτός που ανήκει στον βεζίρη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < βεζίρης. Η λ. μαρτυρείται το 1895 από τον Παύλο Καρολίδη στην εφημερίδα Ακρόπολις].